İlk âdet

İlk âdet 150 150 dolunay

12-13 yaşlarındaydım ilk âdet olduğumda… Evde kitap okuduğum bir günde karnımda hissettiğim az bir ağrıyla tuvalete gittim ve iç çamaşırımda birazcık kahverengi leke gördüm. Şaşırdım ve biraz da korktum. Ne yapacağımı düşünürken birden gözümün önününe annemin komşularla bu konuları konuştukları anlar ve o konuşmalar geldi. Kendi yaşadıklarını ve kızlarının âdet oluşlarını anlatıyorlarken mecburen kulak misafiri olduğum anlar… Annemin âdet olduğunda kullandığı malzemelerin olduğu dolaba gittim, bir tane renkli bez aldım ve iç çamaşırıma yerleştirdim. O zamanlar pedler yaygın değildi. Süpermarketler yoktu, bakkallarda böyle malzemeler satılmazdı. Bazı eczanelerde vardı galiba belki de yoktu. Ayrıca âdet olmak değil de hastalandım derdik ne yazık ki… Âdet olmak gibi konularda okullarda eğitimler yoktu, şimdikinden pek de farkı yokmuş!

Annem akşam eve gelince durumu söyledim, ‘Artık büyüdün’ dedi.

‘Artık büyüdün’ ne demekti, bundan sonra ne olacaktı, hayatımda neler değişecekti, büyümüş müydüm! O neydi ki?

Ben aynıydım, boyum aynıydı, aynaya baktım aynıydım. Büyüdüm! Ne yapmalıydım şimdi? Bunların hiç birini anneme soramadım. İçimde döndü durdu sorular… Soramadım, sorsaydım da doğru cevapları alamazmışım zaten. Pek çok cevabı üniversite yıllarından da sonra Türkiye Aile Planlaması Derneği’nin uzmanlar grubunun eğitimlerinden öğrenecektim.

Neden mi bunları anlattım? Bugün yeğenim ilk âdetini oldu. Kendimle benzer ama bir o kadar da farklıydı onun ve çevresindekilerin tepkileri…

Yeğenimle âdet olmak ne demek, neden âdet olunur gibi konularda konuşurduk ve bilgisi vardı. Bilmek insanı donanımlı kılar, bilgisini aldığın durumlarla karşılaştığında daha kolay baş edebilirsin. O da ‘âdet olmak’la ilgili bilgiliydi ama deneyimi yoktu. Bu nedenle biraz korktu, biraz ağladı, “çok erken değil mi?” gibi itiraz ve sorgulamaları yaptı ama şimdilik kabul etmiş görünüyor büyümeye başladığını ve genç kızlığa adım attığını… Tabii henüz tam alışamadı doğal olarak!

Kendi ergenliğe girişimden çok şey farklıydı… İşte farklar:

• Yeğenime cinsellikle ilgili soru sormaya başladığı andan itibaren cevap ve bilimsel bilgi verildi.

  • Âdet olmanın ve cinselliğin normal, doğal ve sağlıklı bir gelişim süreci olduğu anlatıldı.
  • Kendi bedenini sevmenin ve korumanın, HAYIR diyebilmenin önemi anlatıldı.
  • Âdet döneminin doğal bir dönem olduğu, bundan sonra kadına dair büyümenin hızlanacağı ve genç kızlığa girişin ilk adımı olduğu anlatıldı ama içindeki çocuk tarafının onu bırakmasına gerek olmadığı hatta isterse bir ömür boyu onu koruyabileceği anlatıldı.
  • Âdetin kirli ve pis olmadığı, tam tersine çok sağlıklı olduğu anlatıldı.
  • Âdet olmanın ayıp ve utanılacak bir durum değil tam tersine kutlanacak bir durum olduğu anlatıldı. Bizler ve ailesi tarafından tebrikler aldı.
  • Âdet döneminin kendisinin özeli ve mahremi olduğu ve sadece dilediği kişilerle paylaşılacağı söylendi.

Benim ilk âdetimle yeğenimin ilk âdet deneyimi birbirinden çok ama çok farklı. Kız çocuklarımıza âdet olmayla ilgili henüz âdet olmadan bilgi vermek onları bilgiyle hazırlamak, yaşayacakları deneyimi bir parça kolaylaştırabilir. Büyümek çok ama çok emek isteyen, bilgi, sevgi isteyen bazen ağrılı, bazen acılı, bazen de keyifli bir süreç… Ve hiç kolay değil.

Büyümek zordur! Büyüme sürecinde, ergenlikte çocuklarınızla konuşmak, paylaşmak, iletişimi hep devam ettirmek onlara ve size en sağlıklı desteği sağlar.

Büyümeyi kolaylaştırmak sevgiyle ve emekle olur.